Ithaka Darin Pappas (geboren op 8 juli 1966), vaak gewoon bekend als Ithaka , is een Amerikaanse beeldhouwer , schilder , fotograaf , songwriter , zanger , hip hop artiest , schrijver , dichter , producer en surfer gedeeltelijke Griekse afkomst. Pappas is geboren en getogen in Zuid-Californië , maar later vestigde zich in Japan , Griekenland , Portugal , Brazilië en Mexico . De kunstenaar woont momenteel in Californië .
Inhoud
- 1Career
- 2De Reïncarnatie van een surfplank
- 3Fotograaf
- 4Vreemdelingen van AkahtiLândia
- 5"So Get Up" Controverses
- 6De Tomas Blots
- 7Works
- 7.1Solo releases
- 7.2Solo tentoonstellingen (beeldhouwkunst, schilderkunst, fotografie)
- 7.3Group kunsttentoonstellingen
- 7.4Gast muzikale verschijningen
- 7.5Music gebruikt in andere media
- 7.6Artikelen en korte verhalen - geschreven door Ithaka
- 7.7Book verschijningen
- 7.8Magazine en web - artikelen en interviews
- 7.9Documentaires
- 7.10Geselecteerde commerciële fotografie werk
- 7.11"So Get Up"
- 8Referenties
- 9Externe verbindingen
Carrière
In Lissabon , nam hij zijn eerste twee hip hop albums, Bloemen en de kleur van de verf en Stellafly . Zijn lied, Escape From The City Of Angels verscheen op de soundtrack voor Columbia Pictures' feature release, The Replacement Killers . Hij is ook de tekstschrijver / zanger van de vocale-gedicht " So Get Up ", die is gebruikt bij vele elektronische dansmuziek instrumentals. De eerste muzikale versie van zijn gedicht werd publiekelijk vrijgegeven door Underground Sound of Lissabon .
Tijdens zijn actieve jaren in Portugal werden de kunstenaar muzikale projecten genomineerd voor een totaal van negen Blitz Awards (de Portugese equivalent van de Grammy Awards ), waaronder; Beste Album (voor Bloemen en de kleur van de verf in 1995 en Stellafly in 1997) en Best Male Vocalist (in 1995 en 1997). Daarnaast heeft de prestigieuze nationale krant Publico , bekroond zijn vrijlating 1997 Stellafly als "Album Of The Year" en wordt beschouwd als een lied van het record Seabra Is Gek als zowel de "Song Of The Year" en "Video van het Jaar". Publico ook reeds zijn debuut Bloemen en de kleur van de verf als een van de tien meest invloedrijke albums van de jaren 1990 het land.
In 1994, "So Get Up" werd genomineerd voor "Song Of The Year" in dat jaar Blitz Awards, en later klom naar 8ste plaats in de Billboard UK Independent Dance Charts (en de 52e in de Billboard US Independent Dance Charts). Meer dan twintig jaar na de oorspronkelijke release (met ten gehuurde één-duizend en negenentwintig vrijgegeven remixes van de oorspronkelijke zang), "So Get Up" werd geacht door Guinness World Records als de meest Remixed Vocal A Cappella uit de muziekgeschiedenis.
In 1998, na meer dan zes jaar in Portugal, Pappas keerde terug naar Californië, waar hij geregistreerd zijn derde album genaamd Somewhere South Of Somalië met producer Conley Abrams III. De teksten van dit album werden op een twee maanden durende reis naar geschreven Oost-Afrika . Later, in Rio de Janeiro nam hij twee albums, die in Rio en Saltwater Nomad . In 2007, hij kort terug naar Portugal om op te nemen met de voormalige Underground Sound of Lissabon-lid DJ Vibe , het verstrekken van zang en teksten voor het nummer "You".
In 2011, indie label Zweethut Records Fishdaddy Flashbacks benadrukken enkele songs van de kunstenaar van het begin van zijn carrière in 1994 tot 2011. In het begin van 2013, Pappas zijn eerste all-instrumentaal album, Voiceless Blue Raven. Hij werkte ook samen met de trip hop zanger Cyncy .
Naast het maken van muziek, zijn korte verhaal serie getiteld Fishdaddy Chronicles is verschenen in internationale surfen magazines waaronder Surfer (tijdschrift) , De Surfer's Journal , Water, en Transworld Surf. In 2009, zijn korte verhaal "Miracle At Malibu" werd gepubliceerd in het boek getiteld Surf Story, een collectief volume van verhalen en surf cultuur samengesteld door Robb Havassy .
Zijn abstracte fotografische kunst en het lichaam van beeldhouwwerk bekend als de reïncarnatie van een surfplank zijn wereldwijd tentoongesteld, door The Camp in Costa Mesa , Californië in juni 2010, Gallery Alma Do Mar in São Paulo , Brazilië in oktober 2010, WOA-Way Of Arts in Lissabon, Portugal in december 2012, Hurley International in Orange County , Californië in oktober 2013 en F + Gallery in Santa Ana , Californië van februari tot maart 2015.
Tussen 2010 en 2015, de kunstenaar creëerde het grootste deel van zijn muzikale, fotografische en sculpturale werken bij Recanto Akahti, zijn kleine boerderij op het platteland van Zuid-Amerika ligt aan de rand van de Atlantische Woud (Mata Atlântica) in AkahtiLândia.
De reïncarnatie van een surfplank
In 1989, terwijl het leven in de Miracle Mile wijk van Los Angeles, Pappas begon een van zijn belangrijkste kunstprojecten, de reïncarnatie van een surfplank , een grote hoeveelheid hedendaagse beeldhouwkunst werk gemaakt met behulp van gerecyclede surfplanken als grondstof bouwmateriaal en herbestemming ze in hedendaagse muur uitermate geschikt voor montage kunstwerken. De serie tot op heden, waarvan wordt gezegd dat een geschatte driehonderd full-sized sculpturen bevatten, is tentoongesteld op vier continenten en featured in honderden tijdschriften en op vele TV-functies. De meest recente solotentoonstellingen van deze werken werden gehost door Hurley Kleding in Costa Mesa , Californië in oktober 2013 en WOA: Way of Arts in Cascais in december 2012, Portugal Hij is actief met dit medium sinds haar oprichting; met extra individuele stukken gemaakt in Mexico. In december 2012, tijdens een interview stuk over zijn solo vertoning van surfplank sculpturen bij Galerie WOA in Lissabon, Fuel TV Europe (sportkanaal) verklaarde dat Pappas was "de peetvader van de hedendaagse surf kunst". Werken uit dit project verschijnen in de privé-collecties van internationale surfen beroemdheden Hollywood productiebedrijven en van de Rock Pacific Trust (opgericht door ondernemer, Phil Rock ). In Oscar-winnende actrice Marlee Matlin 's non-fictie boek met de titel, zal ik later Scream, zegt ze over het werk Ithaka met de reïncarnatie van een surfplank project, 'Hij draait surfplanken in kunst, serieus '.
Fotograaf
Pappas begon te experimenteren met 35mm van zijn vader en medium formaat film camera's zo vroeg de leeftijd van vijf. Hij begon het bijstaan van professionele fotografen direct na de middelbare school en binnen een jaar begonnen met het publiceren van een groot deel van zijn eigen werk. Zijn belangrijkste vroege focus lag op portretten, meestal musici en acteurs. Als een gewone free-lancer voor hip hop labels Priority Records, Ruthless Records en Quality Records, hielp hij document het begin van de West Coast urban music scene.
Hij heeft ook gewerkt sporadisch in de modewereld, meestal voor Fairchild Publications' Women's Wear Daily en Daily News Record . Daarnaast zijn zijn foto's verschenen in; Essence (tijdschrift) , Elle (tijdschrift) , Glamour (tijdschrift) , Surf Portugal, Fluir (Brazilië), Deja-Vu (Japan), Los Angeles Times , Los Angeles (tijdschrift) North Shore Magazine, Publico (Portugal) , Speak Magazine , Revista Super Som (Portugal), Rolling Stone , Vorm (tijdschrift) , Switch (Japan), Teen Vogue , Orange County Register , The Beach Reporter , Thrasher , OnFire (Portugal), Vibe (tijdschrift) en Water. Zijn beroemdheid onderwerpen hebben opgenomen; Bebe Moore Campbell , Brian Wilson , Chuck Liddell , Eazy-E , Ice Cube , Gabrielle Anwar , Giancarlo Esposito , Lea Thompson , een lichtere tint van Brown , Marlee Matlin , NWA , Oliver Sacks (schrijver), Richard Tyler (ontwerper) , Robert Anton Wilson , Rudy Rucker , Scott Weiland , Takashi Murakami (kunstenaar), Teddy Riley , Terence McKenna , WC (rapper) , William Travilla (modeontwerper). Zijn reclame klanten hebben opgenomen Young Chang Pianos, Independent Trucks , Priority Records , Quality Records, EMI Records , Polygram Records , Redley Shoes (Brazilië) en Ocean Pacific kleding.
Misschien wel de meest bekende commerciële fotografische werken van Pappas zijn zijn vroege beelden van de invloedrijke Los Angeles Gangsta rap groep NWA . Pappas werkte voor hun West Coast label Priority Records tussen 1988 en 1991 en gedocumenteerd bijna de gehele levensduur van de groep, uit hun South Central begin, sterrendom, en de uiteindelijke demontage. De foto's uit deze eerste sessies, in het bijzonder de Miracle Mile Shot , die alle vijf leden van het project gefotografeerd op een witte achtergrond op Pappas' eigen appartement in Los Angeles is voorzien, is gedrukt in Rolling Stone, Q Magazine (UK), The Hundreds , Blitz Magazine (Portugal) enz., en werd gebruikt als de primaire achtergrond voor de gehele NWA segment van de 2016 Rock and Roll Hall of Fame inductie ceremonie in Brooklyn , New York . Dat zelfde beeld komt ook voor in de 2017 HBO documentaire, The Defiant Ones , over Dr. Dre en Jimmy Iovine geregisseerd door Allen Hughes . Deze foto's worden exclusief vertegenwoordigd door TACK Artist Group van Los Angeles.
